علم رمزگشایی از رویاها: آیا خواب‌هایمان واقعاً معنا دارند؟
تاریخ انتشار: ۲۱ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۷۱۸۵۱۱
دیدن خواب تجربه انسانی نسبتا فراگیری است. وقتی هر شب به خواب می‌رویم، تصورات مختلف که گاهی واضح و شبیه واقعیت و گاهی بی‌معنا یا کابوس‌وار هستند، ذهن خواب‌آلود ما را پر می‌کنند.
به گزارش زومیت، برخی از رویاها در ذهن می‌مانند و آن‌ها را برای دیگران تعریف می‌کنیم، درحالی‌که برخی به سرعت فراموش می‌شوند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این روزها، تاحدودی می‌دانیم هنگام خواب چه اتفاقی در مغز ما می‌افتد. ما همچنین بینش‌هایی در این‌زمینه داریم که خواب در گونه‌های دیگر چگونه است، اما دراین‌مورد که چرا خواب می‌بینیم و معنای خواب‌های ما چه می‌تواند باشد، دانش چندانی نداریم.
در مطلب به علم رمزگشایی از خواب‌ها می‌پردازیم و به این پرسش پاسخ می‌دهیم که آیا رویاها فایده‌ای دارند؟ اگر تا‌به‌حال خواب مار یا خواب افتادن دندان دیده باشید و فکر کرده‌اید که آیا این خواب‌ها می‌توانند درمورد عملکرد مغز به شما بگویند، این مطلب مخصوص شما است.
رویاها چه هستند؟دیوید بیلینگتون، روان‌درمانگر و مدیر موسسه تحقیقات رویا بریتانیا به آی‌اف‌ال ساینس گفت: «رویاها تجربیات حسی هستند که هنگام خواب داریم و می‌توانند شامل طیف وسیعی از احساسات یا رنگ‌های ظریف گرفته تا روایت‌های پیچیده و تجربه‌های رویای شفاف آگاهانه باشند که در آن حتی اگر ازنظر فیزیولوژیکی خواب هستید، می‌دانید که دارید خواب می‌بینید.»
واضح‌ترین خواب‌های ما در مرحله حرکت سریع چشم (REM) رخ می‌دهند
جوزف دی کونینک، استاد بازنشسته روانشناسی در دانشگاه اتاوا که ده‌ها سال به مطالعه رویاها مشغول بوده است، از رویاها به‌عنوان «فصل آزاد ذهن» یاد می‌کند و می‌گوید: «هرچیزی در رویاها امکان‌پذیر است.»
به‌گفته‌ی بیلینگتون هنوز درحال کسب دانش بیشتر در این زمینه هستیم که وقتی خواب می‌بینیم، در مغزمان چه اتفاقی می‌افتد، اما ایده‌هایی دراین‌باره داریم.
در جریان رویا دیدن، همان اندازه فعالیت در مغز وجود دارد که در زمان بیداری وجود دارد، هرچند از انواع مختلفی هستند. هنگام خواب دیدن، نواحی بینایی، حافظه و حرکتی مغز فعال هستند (اگرچه هورمون‌های خواب مانع از این می‌شوند که بیشتر افراد در واکنش به خواب‌های خود حرکت کنند)، اما نواحی منطقی قشر مغز فعالیت کمتری دارند که ممکن است از دلایل عجیب بودن بسیاری از خواب‌های ما باشد.
دیدن رویا می‌تواند در هر زمان از خواب رخ دهد اما واضح‌ترین خواب‌های ما در مرحله‌ای از خواب رخ می‌دهد که به حرکت سریع چشم (REM) معروف است که طی آن چشم‌های ما به سرعت حرکت می‌کنند.
همچنین، تصور می‌شود هر شب حدود دو ساعت مشغول خواب دیدن هستیم، اگرچه علت این امر مورد بحث است. دی کونینک گفت: «تاکنون هیچ مدرک علمی پیدا نشده است که نشان دهد رویاها عملکردی زیستی دارند.»
طبق یکی از تئوری‌های مطرح‌شده در زمینه‌ی علت خواب دیدن، دیدن خواب ممکن است به ما در پردازش احساسات و خاطرات کمک کند و در حل مسائل زندگی بیداری کمک کند.
تئوری‌های دیگر می‌گویند خواب‌ها ممکن است برای درک ما از واقعیت مفید باشد یا به قول زیگموند فروید، بنیان‌گذار علم روانکاوی، آن‌ها از به هم خوردن خواب ممانعت می‌کنند یا نشان‌دهنده برآورده شدن امیال تحقق‌نیافته هستند. فرانسیس کریک که پس از کار شناسایی ساختار دی‌ان‌ای، به تئوری رویا پرداخت، توضیح «یادگیری معکوس» را ارائه کرد که در آن رویا می بینیم تا فراموش کنیم.
گرچه تئوری‌های متعددی در رابطه با این موضوع که علت خواب دیدن چیست، مطرح شده است، این سوال که چرا خواب می‌بینیم، هنوز پاسخ قطعی ندارد.
اگر فکر می‌کردید این سوال که چرا خواب می‌بینیم، پیچیده است، این سوال که معنای رویاها چه می‌تواند باشد، پیچیده‌تر هم است، زیرا تا حد زیادی به این موضوع بستگی دارد که از چه کسی سوال کنید.
اگر به‌طور اتفاقی توانایی سفر در زمان را داشتید و از یونانیان یا رومیان باستان سوال می‌کردید، احتمالا به شما می‌گفتند رویاها معنا دارند و آینده را پیش‌گویی می‌کنند. این درحالی است که فروید می‌گوید آن‌ها نشان‌دهنده امیال سرکوب‌شده و غالبا جنسی هستند.
درهمین‌حال، کارل یونگ، پایه‌گذار روانشناسی تحلیلی، می‌گوید رویاها پیام‌هایی هستند که از ناخودآگاه ارسال می‌شوند و بنابراین می‌توانند در خودشناسی به ما کمک کنند.
اما روانشناسان و روان‌درمانگران مدرن در مورد خواب‌ها چه می‌گویند؟ آیا آن‌ها واقعاً معنا دارند؟
بیلینگتون می‌گوید «معنا» اصطلاحی غیرقطعی در حوزه پزشکی است. هیچ اتفاق نظر علمی درمورد معنای رویاهای خاص وجود ندارد، اما این بدان معنا نیست که آن‌ها مفید نیستند. می‌توان به معنای بسیار گسترده گفت که رویا دیدن درباره موارد خاص به این معنا است که آن موارد با مشغولیت‌های زمان بیداری شما، چه آگاهانه، نیمه‌آگاهانه یا ناخودآگاه، مرتبط هستند.
کارل یونگ می‌گوید رویاها پیام‌هایی هستند که از ناخودآگاه ارسال می‌شوند
اما معنای خواب خاص برای هر شخصی منحصر‌به‌فرد است است؛ همان‌طور که تجربیات زمان بیداری و پیامدهای آن برای هرکدام از ما منحصر‌به‌فرد است: لحظه‌ای درگیری با غریبه ممکن است برای متصدی کتابخانه بسیار مخرب باشد، اما برای نگهبان کلوب شبانه فقط بخشی از روال هر روزه است.
دی کونینک موافق است: خواب قطار همیشه به معنای مرگ نیست، بلکه بسته به اینکه آیا اغلب با قطار سفر می‌کنید، راننده قطار هستید، از سوار شدن بر قطار می‌ترسید، یا اینکه اصلا سوار قطار نشده‌اید، معنای متفاوتی دارد. به‌عبارت‌دیگر، معنا به تجربه زمان بیداری فرد بیننده خواب می‌تواند بستگی داشته باشد.
دی کونینک معتقد است که خواب‌ها می‌توانند منبع بسیار مفیدی برای خودشناسی باشند و می‌توانند به روش‌های مختلفی در روان‌درمانی مورد استفاده قرار گیرند.
از رویاهایمان چه چیزی می‌توانیم بیاموزیم؟ممکن است با جستجوی سریعی در اینترنت دریابید که دیدن خواب عنکبوت به‌طورکلی به معنای ترس از ناشناخته‌ها است، اما هنوز چیزهایی زیادی وجود دارد که ما و خصوصا روان‌درمانگران حرفه‌ای می‌توانند از آن‌ها بیاموزند. بیلینگتون می‌گوید: «خواب‌های ما بخشی از آگاهی کلی ما هستند، اما در غیاب تحریک خارجی اتفاق می‌افتند، بنابراین تصویر واضحی‌تری از درون ما هستند.»
همان‌طور که اشاره شد، رویاها اغلب منعکس‌کننده زندگی بیداری ما هستند، اگرچه تکرار بیداری نیستند، بلکه فقط با هم ارتباط دارند. بنابراین، آن‌ها می‌توانند مسائلی را آشکار کنند که ذهن ما با آگاهی با بدون اطلاع ما، در بیداری درگیر آن‌ها بوده است. این نوع دیدگاه نسبت به خواب‌ها، مطابق با «تئوری استمرار رویاپردازی» است (یعنی رویاها به نوعی استمرار زندگی بیداری ما هستند).
رویاها اغلب منعکس‌کننده زندگی بیداری ما هستند
تئوری‌های مرتبط دیگر شامل تئوری شبیه‌سازی تهدید و تئوری شبیه‌سازی تهدید اجتماعی می‌شود که کاربرد تکاملی برای رویاها درنظر می‌گیرند: رویاها به ما اجازه می‌دهند بدون اینکه واقعا درمعرض خطر قرار گیریم، پاسخ به موقعیت‌های تهدیدزا (فیزیکی یا اجتماعی) را تمرین کنیم. از‌این‌نظر، آن‌ها می‌توانند به ما در سازگاری کمک کنند. توانایی آزمایش واکنش به موقعیت‌ها، قبل از وقوع می‌تواند ازنظر بقا مزیت داشته باشد.
برخی از رویاها، یا به‌طورخاص کابوس‌ها، می‌توانند با آسیب‌هایی که در بیداری با آن‌ها مواجه می‌شویم، ارتباط داشته باشند و ممکن است نشانه اختلالات گسترده‌تری باشند.
خواب‌های مکرر با محتوای خاطرات ترسناک و آسیب‌زننده که به اختلال خواب و علائم فیزیولوژیکی استرس (بالا رفتن ضربان قلب، افزایش سطح کورتیزول) منجر می‌شود، نشانه‌ای از ترومای حل‌نشده است.
کابوس‌های گهگاه و بدون علت مشخص می‌تواند طبیعی باشد اما وقتی مکرر و مخرب باشد، می‌تواند نشانه‌ای از اختلالات روان‌شناختی غیرترومایی ازجمله اختلال کابوس باشد. کابوس‌های مداوم می‌تواند نشانگر اختلالات دیگری مانند استرس پس از سانحه یا اسکیزوفرنی باشد. آن‌ها همچنین می‌توانند عامل خطری برای خودکشی محسوب شوند.
دی کونینک می‌گوید: «وقتی کسی زیاد کابوس می‌بیند، ازنظر ما مشکلی وجود دارد. همچنین ممکن است افکار و احساسات سرکوب‌شده که شاید از آن‌ها آگاه نباشیم، در رویاها سراغ ما بیایند.» بیلینگتون توصیه می‌کند: «بنابراین، مفید است که زمان کمی را به صورت فردی، همراه نزدیکان یا در حالت ایده‌ال، با همراهی درمانگر درمورد خواب‌های خود فکر کنیم.»
فقط ما نیستیم که می‌توانیم از رویاهایمان بیاموزیم. وقتی آن‌ها را برای دیگران تعریف می‌کنیم، رازهایی را درباره خودمان به آن‌ها می‌گوییم که حتی خودمان از آن‌ها آگاه نیستیم، زیرا آسیب‌پذیری ما ازطریق استعاره و نماد و نه به‌طور مستقیم به اشتراک گذاشته می‌شود. به‌این‌ترتیب، شاید رویاها داستان‌های تمثیلی یا افسانه‌ای درباره خودمان باشند.
با درنظر گرفتن همه موارد، شاید همه ما بتوانیم کمی بیشتر به خواب‌های خود توجه کنیمِ، اما بهتر است خیلی به فکر تجزیه‌و‌تحلیل آن‌ها نباشیم؛ خصوصا اگر نمی‌توانیم آن‌ها را به خاطر بیاوریم. توجه به رویاها می‌تواند مهم باشد، اما اگر به آن‌ها توجه نکنید هم اتفاقی نمی‌افتد. فقط سعی کنید خوب بخوابید.
کانال عصر ایران در تلگراممنبع: عصر ایران
کلیدواژه: خواب رویا خواب می بینیم زندگی بیداری زمان بیداری خواب های ما خواب دیدن ما هستند خواب ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۷۱۸۵۱۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ورزش واقعا باعث رشد قد می‌شود؟
به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایسنا، هورمون رشد در طول شبانه روز به شکل ضربانی ترشح می‌شود و برخی محرک‌های فیزیولوژیک می‌توانند، ترشح هورمون رشد را تحریک کنند. دو تا از قوی‌ترین این محرک‌ها، ورزش و خواب هستند و هورمون رشد نقش‌های متفاوتی در طول زندگی دارد؛ از تاثیر روی رشد، بازیافت عضله، استخوان و کلاژن گرفته تا تنظیم جنبه‌های انتخابی عملکرد متابولیک شامل افزایش متابولیسم چربی و حفظ ترکیب بدنی سالم تر در آینده و ورزش های قدرتی و هوازی می‌توانند موجب افزایش قابل توجه ترشح هورمون رشد شوند و با افزایش شدت ورزش، ترشح بیشتر می شود.
اگر حجم ورزش بیش از توان فرد باشد، ابتدا دچار خستگی تمرینی می‌شود. متغیرهای تکرار، زمان و شدت، حجم ورزش را تعیین می‌کنند و در صورتی که حجم زیاد در طول زمان ادامه یابد، فرد وارد مرحله بیش‌تمرینی و تغییرات هورمونی ناشی از آن و تاخیر رشد شود.
از سوی دیگر در برخی ورزش‌ها به ویژه ورزش‌های دارای دسته‌بندی وزنی یا ورزش‌های استقامتی یا ورزش‌هایی که زیبایی حرکات و نظر داوران و شکل بدنی ممکن است در امتیازدهی موثر باشند، تمایل ورزشکاران به کاهش وزن و کاهش درصد چربی بدن بیشتر است. بدین ترتیب، ورزشکاران ممکن است دچار کمبود نسبی انرژی شوند. این وضعیت در ابتدا در بانوان ورزشکار با عنوان سه گانه بانوان ورزشکار (اختلالات خورد و خوراک- آمنوره- پوکی استخوان) معرفی و در مشاهدات و مطالعات بعدی مشخص شد که تاثیرات کمبود انرژی، خیلی فراتر از این مثلث بوده و تغییرات هورمونی و عوارض آن در پسران هم قابل رویت است. بنابراین، نام آن به سندروم کمبود نسبی انرژی تغییر یافت و بدیهی است در ورزشکارانی که دچار این مشکل می شوند، رشد و بلوغ دچار اختلال می‌شود.
چه غذاهایی موجب افزایش قد شما می‌شوند؟بر اساس این مطلب که از سوی لاله حاکمی، متخصص پزشکی ورزشی تهیه شده و از سوی فدراسیون پزشکی ورزشی در اختیار ایسنا قرار گرفته، آمده است: افرادی که بیش از اندازه ورزش می‌کنند و به اندازه ورزش مواد غذایی دریافت نمی‌کنند، غیر از بحث کمبود انرژی نسبی، دچار کمبود مواد مغذی می‌شوند و بدیهی است کمبود ریزمغذی ها و درشت مغذی ها می‌توانند در رشد اختلال ایجاد کنند.
در ورزشکاران در حال رشد که صفحات رشد باز و فعال هستند، وارد آمدن ضربات مکرر یا ضربه ناگهانی شدید ممکن است به این صفحات آسیب رسانده و متعاقب آن رشد طولی استخوان دچار مشکل شود. برخی فعالیت‌ها مثل پریدن از ارتفاع بالا روی سطوح سخت می‌تواند به صفحات رشد آسیب برساند و سطوح جاذب ضربه مثل تشک‌های فرود، ضربه وارد شده را به اندام بر نمی‌گردانند اما فرود روی سطوح غیرجاذب موجب بازگشت نیرو به مفاصل و آسیب صفحات رشد می‌شود.
در بلوغ جسمی، عمدتا تمرکز بر هورمون‌های جنسی و برای شروع عادت ماهیانه نیاز به سطح مشخصی از درصد چربی بدن است. چربی‌های بدن، حاوی آروماتاز هورمون‌های جنسی بوده و تبدیل استروئیدهای مردانه را تسریع می‌کنند. ورزش، موجب کنترل وزن و درصد چربی بدن شده و از بلوغ زودرس جلوگیری می‌کند. با توجه به اینکه صفحات رشد به دنبال بلوغ بسته می‌شوند، ممکن است در بلوغ زودرس ابتدا یک رشد جهشی نسبت به همسالان دیده شود اما در نهایت، قد این افراد کوتاه‌تر خواهد ماند. این مشکلی است که در مصرف استروئیدهای آنابولیک در سنین نوجوانی نیز اتفاق می افتد. همان طور که می‌دانید، استروئیدهای آنابولیک از دسته S۱ در لیست ممنوعه دوپینگ قرار دارند و علاوه بر تاثیرات گوناگون مخرب دیگر، این داروها موجب بلوغ زودرس و بسته شدن زودرس صفحات رشد در نوجوانان و کوتاه ماندن قد در بزرگسالی می شوند.
بدیهی است که برای بلوغ اجتماعی و روانی، ارتباطاتی که در ورزش تشکیل می شود از یک سو و احساس عزت و اعتماد به نفسی که فعالیت‌های ورزشی به ارمغان می‌آورد از سوی دیگر، بالندگی و بلوغ را تسهیل می‌کند و مراقبت سازمانی و خانوادگی، آموزش مهارت «نه گفتن» و هدایت ورزشکاران نوجوان به محیطی عاری از دارو و دوپینگ از اصول پیشگیری از صدمات اجتماعی در دوران بلوغ است و محیط های ورزشی از این مهم مستثنا نیست.
کد خبر 847392 برچسب‌ها سلامت کودکان
دانشجویان سال سوم دانشگاهها، بورسیه دانشگاه فرهنگیان می‌شوند